Mızrak fırlatma, ok atma gibi yarışmaların geçmişi asırlar öncesine dayanmaktadır. Eski Yunan’ da, Kızılderililer’ de, Keltler’ de, Persler’ de, Slavlar’ da ve Germenler’ de bu tarz yarışmaların yapıldığına dair arkeolojik bilgiler bulunmaktadır.
Ateşli silahların ilk dönemine ilişkin bilgilerin yetersizliği yüzünden hedefli atışların ne zaman başladığı bilinememektedir. Önceleri koruma ve avcılık amacıyla kullanılan tüfek daha sonra hedefe atış amacıyla kullanılmaya başlanmıştır.
13. ve 14. yüzyıllarda, Almanya ve İsviçre’ de açılan derneklerle yapılanmaya başlayan atıcılık, bugünkü adıyla Uluslararası Atıcılık Federasyonu olan Uluslararası Atıcılık Birliği’ nin 1907’ de kurulmasıyla yavaş yavaş beğenilen bir spor durumuna gelmiştir. Bilinen ilk atıcılık karşılaşması 1477' de Bavyera' daki Eichstatt' te yapılmıştır (Bazı kaynaklara göre de 1472' de Zürih' te.).
Avrupa’ da yılbaşı gibi çeşitli özel günlerde sıkça yapılan bir eğlence haline gelen atıcılık 1710 yıllarında Amerika’ ya sıçramıştır. Amerika' da 1750' lerden sonra üretilen Çakmaklı Kentucky, atıcılığın yaygınlaşmasına imkan sağlamıştır. 1830' lar da atıcılık kulüpleri kurulmaya başlamış ve aynı tarihte ilk atış yarışmaları yapılmıştır. Ardından nişancılığı geliştirmek amacıyla Ulusal Tüfek Derneği kurulmuştur. 1806' da Petersbourg' da subaylar tarafından Amatör Atıcılar Derneği kurulmuş, 1850' lere doğru halka açık olan atıcılık kulüplerinin sayılarında büyük artışlar olmuştur.
Atıcılık, 1896' dan bu yana bir Olimpiyat Oyunları' nda ordu, yivli tüfek, hizmet tabancası, hareketli geyik ve yaban domuzu ile uçan güvercin atıcılığı alanlarında yarışmalar düzenlenmiştir. Atıcılıkta ilk Dünya Şampiyonası 1897'de düzenlenmiştir. Daha sonraki şampiyonlar 1907'de kurulan 1919 ve 1946' da yeniden örgütlenen uluslararası yönetim organı Uluslararası Atıcılık Birliği' nin [(UIT) Union Internationale de Tir] gözetiminde yapılmıştır. Zamanla diğer dallar da Olimpiyat Oyunları' na alınmış, son olarak "Double Trap" ın 1996 Atlanta olimpiyatları' nda resmi dal olarak yarışmalarda yer almasına karar verilmiştir.
Osmanlılar döneminde atıcılık faaliyetleri daha çok askeri görünümde ve gösteri niteliğinde olup, 15. yy.’ dan sonra ortaya çıkmıştır. Türkiye' de atıcılık sporu 1910' dan başlayarak daha çok avcılık biçiminde gelişti. 1937 yılında "Atıcılık ve Avcılık" adıyla ilk federasyon kurulmuştur. Türkiye' de atıcılık yarışmaları ilk kez İstanbul bölgesinde yapıldı. Fenerbahçe' de, ilkel şartlarda yapılan bu ilk Türkiye Şampiyonası' ndan sonra aynı yerde Balkan Atış Şampiyonası düzenlendi. Atıcılık, avcılığın dışında 1940' larda ele alınmaya başlandı ve "Atıcılık Federasyonu" 1945' te kuruldu. Türk atıcılığı 1980' li yıllarda önemli gelişmeler göstermiştir. 1980 yılında Yunanistan' da yapılan Balkan Skeet ve Trap Şampiyonası’ nda Türk atıcılar Balkan rekoru kırarak şampiyon olmuştur.
Avcılık eğitiminin ötesinde kendine özgü bir çekicilik kazanan trap atıcılığı, daha çok avla ilgisi çok az olan nişancılar arasında yaygın bir uğraş olmuştur.
Atıcılıkta gerekli malzemeler ise, Tüfek (tek tetikli süperpose çifte türünden yapılacak branşa (Trap-Skeet) uygun kundak, namlı uzunluğu, balans ve şoklarda olmalı), kulaklık , gözlük , şapka , yelek olarak sıralanabilir.
Atıcılık kuralları uzaklık, hedef tipi, silah, atış pozisyonu, atış sayısı, atış sayısı süresi ve sınıfına göre değişir. Her sınıfta eleme ve final sistemi bulunmaktadır.